آن هنگام كه آينه دل در پس غبار سراي نيستي ،

صفاي خويش را از كف مي دهد ، آن هنگام كه جان تشنه از دوري آبي ،

رو به سستي مي رود .  آن هنگام كه ديده از نگريستن به سراب هستي

نماي دنيا خسته مي شود .

آن هنگام كه بالهاي روح بلندي خواه انسان، از سنگيني انديشه هاي

پوچ و وسوسه هاي شيطاني توان پرواز را مي بازد. 

وآن هنگام كه درد غربت و دوري از نيستان هستي ،

درون اي جداي افتاده را مي آزارد و نفير از آن بر مي آورد.

...

... يك سلام و يك ديدار آن آينه را دگربار مي شويد.

...جان تشنه را سيراب مي كند 

... ديده را روشنايي مي بخشد 

...بالهاي ناتوان را توان پريدن باز مي دهد

... و درد غربت و دور افتادگي را آرام مي سازد 

اين ، حكايت"زيارت" و رمز وراز"ديدار"است

ديدار با امامي كه او را همواره زنده و هميشه امام مي داني 

 بهشت ، دری از درهای تبسم خداست ! دل ، که هوای بهشت را می کند ، سراغ تو را میگیرد .

من ، خود ، بارها دیده ام که زائرانت ، وقتی که از در بیرون می آمدند ، تکه های بهشترا ،

در مشت های کوچک و بزرگ خویش ، قایم کرده بودند ... !

موج های سینه چاک - که سر بر سنگ های ساحل می کوبند - از تب و تاب دردمندانه ی دریا

حکایت دارند . اما ، همین که نگاه اشک ، بر تو می افتد - فاصله ی دل به کنار می رود ، و

لبهای وصل ، به تبسم می نشیند . حرم تو ، کارگاه عاشقی است . نگاه شیرین و غریبانه ات ،

دل آدم را ، آتش می زند .

ای عاشقانه ترین غربت عالم ، هیچ غریبی را خودمانی تر از تو نیافته است ... نگو ، نگو ،

نگو - می دانم ! آن تشریکه با نگاهت - هم - می زنی ، دل آدم را ، پاره می کند ! می دانم که

از آن آهوی با معرفت ،خیلی کمترم ، اما ، من که برای <معامله> نیامده ام ... !

هر جا که عشق نیست ، نام تو را نمی برند ! عاشقی ، یاد گرفتنی نیست : هیچ مادری را ندیده

اند ، که گریه کردن را ، به کودکش یاد داده باشد ! خادمان حرم ، جارو کردن را ، بهانه

میگیرند ، که با تو ، بیشتر باشند ! یا ضامن آهو ! این هم بهانه ای است ، وگرنه ، خودت که

میدانی : این نگاه نخ نما ، قابل تو را ندارد ..

             یا ضامن آهو یا علی بن موسی الرضا (ع)

           روزی کـه خدا گناه ما می بخشد

                                                از لطف و عطا جرم و خطا می بخشد

            ایــن است امید ما که جرم ما را

                                                بـــــر حجت هشتمین رضـا می بخشد